پنجشنبه، مهر ۲۲، ۱۳۸۹

دکتر مسعود عطائی مرضیه جان

مرضیه جان
نام ِ تو مانًد همیشه جاودان ، مرضیه جان
با صدای نرم ِ همچون پرنیان ، مرضیه جان

با صدای بی نظیرت زیستم پنجاه سال
دوستت دارم ! سپاس ِ بیکران ، مرضیه جان

نغمه ی پرویز یاحقی ، هنرمند ِ بزرگ
با صدایت مانده در ذهنم جوان ، مرضیه جان

بی شمار آهنگ هایت " می زده " " آواز ِ دل "
"طاوسِ زیبا" و " بیداد زمان" ، مرضیه جان

ظلم ِ دژخیم ِ فرومایه به راند ت ازوطن
گوهری از دستشان رفت رایگان ، مرضیه جان

راه ِ تو، یا راست ، یا کج ، راه دلخواه تو بود
سرزنش بیجا و خبط است این میان ، مرضیه جان

رفتی از دنیا و صوت دلکشت همراه ِ ماست
سرفراز ، آزاده ، رو با کاروان ، مرضیه جان

باد ِ سرد ِ مهرگانی بُرد با خود جسم ِ تو
بوستان ِ نغمه ات دور از خزان ، مر ضیه جان
مسعود عطائی